1. گفتن چند جور است . یکی اینکه با تن صدای معمولی حرف می زنی . یکی دیگه اینکه محکم حرف می زنی . و ......
و نوع مطلوب من یواشکی حرف زدن .
وقتی یواشکی یا در گوشی حرف می زنی یعنی فقط تو را محرم شنیدن می دانم نه بقیه را . یعنی تو مهمی و نزدیک . یعنی تو ((باید)) بدانی. یعنی نفس من حرمت دارد و تو آنقدر محترم هستی که از نزدیک ترین فاصله صدایم را بشنوی .
خدایا حالا می فهمم چرا امام سجاد(ع) با سجده در برابرت تو را می خواند.
سجده بهترین حالت حرف زدن با خدایم است.. انگار دستم بر شانه های خداست و کنار گوشش حرف می زنم ، گریه می کنم ، گلایه می کنم و عجیب تر اینکه گاهی می بینن من در سجده می خندم . من که عادت دارم به هنجار شکنی بگذار اینبار هم فکر کنن این چه مدل عبادت است ؟ دخترک پاک دیوانه شده .
مهم این است من حالم خوب باشد.
2. نگاهت چون آتشی افتاده بر نی زار، شرر می زند بر جانم
رحمی کن و حرفی بزن.
حیف است سوختن من .